Η κινηματογραφική ομάδα της ΕΝΙΘ ,cine-ΕΝΙΘ, καλεί την Τετάρτη 30/4 και ώρα 8μμ στο Φαργκανη artbox theater στην προβολή της ταινίας “Ψωμί και Τριαντάφυλλα” των Κεν Λοουτς &Πολ Λαβερτι.
Με την προβολή αφιερωμένη στην ηρωική 1η Μάη, αποτιουμε ελάχιστο φόρο τιμής στην ενδοξη μέρα των εργατών όλης της γης,την Εργατική Πρωτομαγιά…στην εργατομανα πόλη της Θεσσαλονίκης που φέρει ανεξίτηλες τις μνήμες του ματωμενου Μάη του ’36.
Με τίτλο εμπνευσμένο από το ομώνυμο ποίημα του Οπενχαιμ για τη μεγάλη απεργία των εργατριών έτοιμων ενδυμάτων στη Μασαχουσέτη το 1912,η ταινία καταπιάνεται με την άγρια εργασιακή εκμετάλλευση των μεταναστών στις ΗΠΑ από το μεγάλο κεφάλαιο αλλά και τις δυσκολίες, και τελικά την ομορφιά την αλληλεγγύη και την ενότητα που γεννά ο συλλογικός, ταξικός αγώνας. Μια ταινία που μας θυμίζει ότι σαν το πάρουμε απόφαση και αγωνιστούμε με πυξίδα τις σύγχρονες ανάγκες μας όλα μπορούν να κατακτηθούν… αφού τίποτα δε χαρίζεται, αλλά κατακτιέται!
Είσοδος Ελεύθερη
“Βαδίζοντας στη διαδήλωση – είναι όμορφη η μέρα
Για τους ανθρώπους που μας ακούν να απαιτούμε: Ψωμί και τριαντάφυλλα ! Ψωμί και τριαντάφυλλα !
Τα σκοτεινά μαγεριά, οι γκρίζες αποθήκες των κλωστοϋφαντουργείων,
Λούζονται με τη λάμψη ενός αναπάντεχα ανατέλλοντος ήλιου.
Βαδίζοντας στη διαδήλωση, παλεύουμε και για τους άντρες εργάτες,
Γιατί τους γέννησαν γυναίκες, και μεις γινόμαστε τώρα οι μάνες τους.
Ποτέ πια οι ζωές μας ένας μόχθος, από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο,
Οι καρδιές μαραίνονται το ίδιο όπως και το κορμί, ανάγκη το ψωμί , ανάγκη τα τριαντάφυλλα ,
Βαδίζοντας στη διαδήλωση, τα συνθήματα μας,
Αιώνια κραυγή αγωνίας αναρίθμητων νεκρών γυναικών για ψωμί ,
Γιατί δούλες αυτές λίγη ομορφιά κι αγάπη γνώρισαν.
Ναι, παλεύουμε για το ψωμί , μα παλεύουμε και για τριαντάφυλλα .
Βαδίζοντας στη διαδήλωση, φέρνουμε τις υπέροχες ημέρες,
Ο ξεσηκωμός μας, ξεσηκωμός του Ανθρώπου.
Ποτέ πια σκλάβοι και αφέντες, ποτέ πια οι πολλοί να ταΐζουν τον ένα,
Ολοι να απολαμβάνουμε τα αγαθά της ζωής: Ψωμί και τριαντάφυλλα , ψωμί και τριαντάφυλλα .
Ποτέ πια οι ζωές μας ένας μόχθος, από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο,
Οι καρδιές μαραίνονται το ίδιο όπως και το κορμί, ψωμί και τριαντάφυλλα , ψωμί και τριαντάφυλλα .”
James Oppenheim 1912
